Onbeminden

Let eens op de "onbeminden",
die iets verder van ons staan
en misschien wel achterblijven
op de weg die wij hier gaan.
Wellicht zijn ze wat bijzonder,
liggen ze ons niet zo goed,
is't gebrek aan naastenliefde
dat ons afstand nemen doet.

Maar die onbeminde naasten
zijn het die soms wenend gaan,
omdat wij ondanks ons bidden
in een heel diep duister staan.
Kijk, dan worden het "vertroosters",
die ons woordeloos misschien,
maar met 'n hart vol van ontferming
mededogen laten zien.

Houd ze maar, die "onbeminden"
in je leven stevig vast,
want zij zijn het die je sterken,
helpen dragen meen'ge last.
Als je er een wilt bereiken
dan gelukt het meestal niet,
maar zo iemand, onbemind vaak,
blijkt een engel in 't verdriet!

Frits Deubel

home