Mijn vader


Kon ik u maar eens even zien,
gewoon zomaar ontmoeten
en met een hartelijk gebaar,
een aai, een zoen begroeten.
Misschien de armen om elkaar,
zo samen zachtjes huilend
en ik dan, als uw eigen kind,
stil bij uw warmte schuilend.

Kon ik u maar eens even zien,
wat zou dat heerlijk wezen.
Iets van uw aandacht naar mij toe
blij in uw ogen lezen,
goed kijken of ik op u lijk
met ook dezelfde trekken
en dan eens voor de eerste keer
mijn armen naar u strekken.

Kon ik u maar eens even zien,
iets innigs van u horen.
Ik denk dat er een nieuwe dag
met stralend licht zou gloren
en daarin vonden wij elkaar,
wellicht voor heel ons leven.
Ik hoop dat u en mij weldra
die kans nog wordt gegeven!

Frits Deubel

home