Troost


Ze laten een erfenis na
op elke plaats waar ze verschijnen.
Ze hebben iets, als je ze ziet,
dat veel van je zorg doet verdwijnen.
Zachtmoedigheid is als een schat
door heel hun benemen verweven
en weinigen zijn slechts in staat
zo'n rijkdom aan liefde te geven!

Je had ze zo gaarne beschermd
voor al wat hun blijdschap zou doven.
Er lag nog veel schoons in 't verschiet,
dat 't leven ineens wist te roven,
want 'n straffe, onstuimige wind
verstoorde het vreugdevol heden
en nam wat intens werd bemind,
het liefste, het dierbaarste mede.

Doch eens komt de stralende dag.
Dan wordt wat men afstond herboren
en niets zal in eeuwigheid meer
dat feestelijk samenzijn storen.
Daar leven wij samen naar toe,
gelovend, vertrouwend, verwachtend.
Dat is wat ons innerlijk sterkt,
verblijdend, vertroostend, verzachtend!

Frits Deubel

home