Jan


Ze praat vaak tegen hem,
net als in vroeger tijden,
toen niets er nog op wees
dat zij eens moesten scheiden.
Ze raakt zijn foto aan
en streelt hem diep bewogen.
Zo zoekt ze het contact
met haar betraande ogen.

Zeg, Jan,  ik ga nu eerst
de plantenbak verzorgen.
Dan was ik alles af,
het strijkgoed komt wel morgen.
Vanavond komt Marie,
die weduwvrouw van boven.
Zij weet ook wat het is,
om eenzaam te geloven.

Zo praat ze tegen hem,
tot in de kleine uren,
waarin de kille nacht
vaak angstig lang kan duren.
En als ze slaapt, komt Jan,
net als in vroeger tijden.
Dan gaan ze elk hun weg,
tot niets hen meer zal scheiden!

Frits Deubel

home