Het hemelrijk


Even zien of Jan er is.
'k Loop langs blinkendschone ruiten
en wanneer hij mij ziet gaan,
komt hij langzaamaan naar buiten.
'k Heb weer een gedicht gemaakt,
zeg ik en we gaan naar binnen.
'k Lees het hier wel even voor.
Zal ik maar meteen beginnen?

Zie, zijn ogen vol van glans
turend in de ruimte kijken.
Zijn gedachten gaan vooruit
en tot ver hierboven reiken.
Tjonge, dat is mooi, zegt hij
en ik geef het hem bewogen.
Zoals hij naar woorden zoekt,
zoek ik in zijn warme ogen.

Onze wegen scheiden zich,
hij blijft stil en eenzaam lezen,
maar zijn blik vertelt het mij,
hij heeft werk'lijk niets te vrezen.
Met zijn God gaat hij een weg
die het hemelrijk zal tonen
en het is voor mij geen vraag:
daar zal Jan voor eeuwig wonen!

Frits Deubel

home