Mijn God!


Soms weet ik met mijn God geen raad.
Ontredderd door de zorgen,
vraag ik mij af hoe het zal gaan
vandaag en ook weer morgen.
Ik bid, ik smeek en struikel zelfs
in felle levensvlagen.
Wie geeft mij nog de moed, de kracht,
dit kruis te kunnen dragen? 

Soms weet ik met mijn God geen raad.
Zal Hij zich niet vergissen?
Het zou beslist onwerk'lijk zijn
ons kind te moeten missen.
En als ik 's nachts de wond'ren tel,
die God weleer verrichtte,
dan zeg ik: "Vader, U kunt toch
ook nu óns kruis verlichten?

Soms weet ik met mijn God geen raad.
Toch ziet Hij al mijn wegen
en telkens als ik stil kan zijn,
kom ik Zijn liefde tegen.
Dan streelt Hij mij vol tederheid,
hoor ik Hem zachtjes praten:
"Jouw lieve schat is in Mijn hand,
Ik zal haar nooit verlaten!"

Frits Deubel

home