Knokken!


"Wij knokken nog wat verder!"
Het is zo'n enk'le zin,
die meer zegt dan een boekwerk.
Het is slechts het begin
van een verhaal vol zorgen
om door te kunnen gaan,
een tweegevecht om moedig
rechtop te blijven staan.

"Wij knokken nog wat verder!"
't Komt van een treurend mens,
een schreeuw om kracht en liefde,
'n onuitgesproken wens
om nog te kunnen voelen,
dat wat "vertroosting" heet,
een roep om mij te vragen
of ik hem niet vergeet!

"Wij knokken nog wat verder!"
Ik voel het in míjn hart,
de diep ontstane woorden
van een verborgen smart.
Maar één ding weet ik zeker,
Wim, God knokt met je mee!
Al dreigt de branding, Hij werpt
wel olie op de zee!

Frits Deubel

home