Slechts een spinrag


Ze zijn niet echt verdwenen,
ze leven allen voort,
al wordt vanuit den hoge
geen enk'le stem gehoord.
Slechts een geringe spinrag
schept de onzichtbaarheid
voor ons als stervelingen,
nog niet van 't stof bevrijd.

Ze zijn niet echt verdwenen,
ze zoeken jou en mij,
ontelbaren, verenigd
in een gesloten rij
en als de deuren wijken
van de genadepoort,
wordt in een golf van vreugde
hun dankbaarheid gehoord.

Ze zijn niet echt verdwenen
en hunk'ren naar het woord,
het zonlicht van genade
dat zich door heem'len boort:
"Kom in, gij die verlost zijt,
Ik heb u vrijgekocht
en u in duisternissen
en angsten opgezocht!"

Ze zijn niet echt verdwenen,
dus reik ze maar de hand
en wijs ze op de toegang
van het ontsloten land.
Maak het gebed tot 'n brugdek
dat werelden verbindt,
zodat een schaar van lieven
de weg naar vrijheid vindt!

Frits Deubel

home