De lente


Het lijkt wel of de aarde
ineens herschapen is.
De twijgjes en de bloesem
die ik al tijden mis,
verschijnen in een bruidstooi,
die mij ontroeren laat
en door de wolkenvelden
de lente opengaat.

Het meesje zocht al weken
een veil'ge broedplaats uit.
De lentebode vrolijk
wel duizend klokken luidt.
Een veulen kijkt verbijst'rend
de groene wereld in
en zelf ik als herboren
mijn levensloop begin,

Zo heeft ons aller Schepper
het wonderschoon bedoeld:
De aarde als een akker
volledig omgewoeld.
Aan ons nu hoe wij omgaan
met deze scheppingsdrang,
die nodigt tot de aanvang
van 'n juichend feestgezang!

Frits Deubel

home