Hard vechten!

Voor ied're ziel hard vechten,
door dalen met ze gaan,
met tedere ontferming
als 'n vriend vlak naast ze staan.
Geen oordeel of verwijten,
geen hard gericht of spot,
maar handen die vol liefde
ze leiden naar hun God!

Het is zo licht te spreken,
we hoorden het reeds vaak,
maar kwijten wij ons ook nog
van die verheven taak?
Zij, die ons eens verlieten,
wie stuurt ze soms een kaart
en zien ze dat uit ons nog
Gods Geest zich openbaart?

De dwalenden die eenzaam
het pad verloren zijn,
wie leidt ze weer ruimhartig
naar 't land van zonneschijn?
De velen die vergeten
zich hebben afgewend,
zeg ik, zeg jij vertroostend
dat God ze heus wel kent?

Voor ied're ziel hard vechten!
Gods knecht heeft het gevraagd.
Laat dit dan onze leus zijn,
het woord dat verder draagt!
Wie weet of morgen wij niet
verslagen zijn, ontwricht
en door één hand w'aanschouwen
Gods vriend'lijk aangezicht!

Frits Deubel

home