Wees gerust!

Ze is niet te verstaan
en ik zou toch graag weten,
wat leeft er nog in haar
en wat is zij vergeten?
Kijkt zij nu stil terug
naar alle vroeg're beelden,
de vreugde, het verdriet,
het goede dat zij deelde?

Ik ken haar als een vrouw,
betrokken hij heel velen,
om samen met haar man
zo meen'ge wond te helen.
Twee mensen die hun tijd
aan God hebben gegeven,
verbonden met elkaar
door 'n innig, geest'lijk leven.

Nu kijk ik haar eens aan
met duizenden gedachten
en blijf dan roerloos, stil
op een reactie wachten.
Dan zie ik plots haar blik
die zij vaak in mij boorde
en eig'lijk hoor'k daardoor
haar hartelijke woorden!

Ach kind, wees maar gerust!
God zal je begeleiden,
in alles wat gebeurt,
door deze donk're tijden.
Hij weet wel wat Hij doet,
vertrouw daarop, wees stille.
Het gaat, bedenk dat wel,
zoals Hij het zal willen!

Frits Deubel

 home