Een realist

Elke dag brak er een stukje
van zijn blij vertrouwen af.
Heel veel werd aanzienlijk minder
van wat God hem eenmaal gaf,
tot hij haast berooid van alles
weinig dierbaars over had.
Het geloof in eigen kunnen
was zijn allerlaatste schat.

Hij beredeneerde dingen
die hij altijd had geloofd,
voordat satan met zijn slimheid
't mooiste van hem had geroofd.
Profetieën vond hij niets meer,
bijbelboeken zelfs onecht
en het woord van meen'ge godsknecht
was niet voor hem weggelegd.

Zo bleef op het laatst niet over,
slechts zijn eigen ik was echt.
Wat voor juist gold bleek een fabel
en wat krom is zag hij recht.
Heus, ik denk dat hij zich danig
met veel zaken heeft vergist.
Die geen wond'ren kan aanvaarden
is beslist geen realist!

Frits Deubel

home