Thuisvaart!


Soms bekruipt me het gevoel
tegen stormen in te roeien.
īt Zijn de dingen die rond mij
als de sterkste winden loeien.
Als ik denk links af te slaan,
wil mijn boot naar rechts afdrijven
en het kost mij dikwijls kracht
om nog overeind te blijven.

Pessimisme om me heen,
't negatieve, de miskenning
wordt, als ik niet waakzaam blijf,
eigenlijk een soort gewenning.
Maar die woeste golfslag laat
mij niet van mijn koers afwijken.
Ik wil met mijn levensschip
slechts de overkant bereiken.

God, vaart U maar met met mee
en als waat'ren ziedend woeden,
wil mij dan voor schipbreuk en
'n trieste ondergang behoeden.
Zo ga ik gerust mijn tocht,
"Thuisvaart" op de boeg geschreven
en hoog in mijn vaandel staat:
"Ik wil leven, eeuwig leven!"

Frits Deubel

home