Een bede


Soms begrijpen we U niet
en blijft U voor ons verborgen.
Kent U wel ons groot verdriet
en de grenzeloze zorgen?
God, wij zijn Uw dierbaar kind
en U bent toch onze Vader,
maar bij 't leed dat in ons woont
komt U ons zo weinig nader!

Kind, Ik heb je hart'lijk lief
en Ik ween als jij zult wenen.
Ik zie echt wel dat de zon
lange tijd niet heeft geschenen.
Maar Ik kijk wel naar je uit,
of Ik iets van je mag horen.
Bid maar, roep maar, schreeuw het uit,
laat het maar de nacht doorboren!

Ik, die jouw verdriet begrijp,
zal je weer de veerkracht geven,
om opnieuw met nieuwe moed
en gelukkig te gaan leven.
Zie, Ik reik je nu Mijn hand
,
laten we weer verder trekken.
Dan zal Ik, je zult het zien,
blijde wonderen verwekken!

FritsDeubel

home