Zomaar even


Zomaar even naast elkaar
op een zondagmorgen
en misschien voorbijgegaan
aan ons beider zorgen.
Jij knikt vriend'lijk met een groet.
Ik zeg: "Goede morgen!"
Maar we weten wellicht niets
van ons beider zorgen.

Wie ben jij en wie ben ik?
Soms zijn dat de vragen,
die ik aan mijzelve stel
in mijn stille dagen.
Zullen wij verschillend zijn
in onszelf verborgen?
Hebben jij en ik ook weet
van ons beider zorgen?

Zomaar even naast elkaar
in hetzelfde bankje.
Ik wens jou een goede week
en jij zegt dan:”Dank je!”
Voelen jij en ik ons wel
in Gods hand geborgen?
Hij weet zeker en gewis
van ons beider zorgen!

Frits Deubel

home