De veilige kust


Een laatste groet, de trossen los.
Het schip verlaat de kade
en tot het zich aan mij onttrekt
sla ik het wenend gade.
"Een goede vaart!"roep ik nog eens,
dan daalt de stilte neder.
Ik zie dat zich de lucht verruimt,
steeds zonniger en breder.

Kijk, aan de einder daagt de kust,
daar zal het scheepje landen
en rusten in de zilv'ren gloed
van zachtgekleurde stranden.
Daar is het waar verlosten zijn,
ontdaan van al hun pijnen
en zal God zelf dicht bij hen staan,
Zijn liefde laten schijnen.

Weet, naar dat land ben jij op weg,
daar zal de morgen dagen
en zullen eng'len hemelhoog
jou als op vleug'len dragen.
Daar wacht de rust en zaligheid,
die kind'ren Gods begeren
en zul je in der eeuwigheid
bij Vader thuis verkeren.

Frits Deubel

home