In stille trouw


Ik zing nog vaak die schone lied'ren
als mij wel eens de moed ontzinkt
en 't lijkt dan weer of zoals vroeger
mijn vaders stem met vreugde klinkt:
Geef mij toch, Heer, Uw kracht van boven,
want zonder U ben'k niets, o God.
Neemt Gij de leiding in mijn leven,
bestier mijn aards en eeuwig lot.

Hij bracht het met een overgave
die mij als kind tot luist'ren dwong
en nog kan ik ineens ontroeren
als ik bedenk hoe hij vaak zong:
In stille trouw, o lieve Vader,
ook waar geen mensenoog het ziet,
wil'k door mijn leven steeds getuigen
van 't godd'lijk heil dat Gij mij biedt.

Wellicht bepaalde het mijn leven
en hoe ik spreek en hoe ik denk,
die warme wondervolle woorden,
dat altijd klinkend godsgeschenk:
Uw wil'k geheel mij toebetrouwen,
Uw liefdesarmen zijn zo wijd.
Ik voel mij rustig en geborgen
omdat ik weet dat Gij mij leidt!

Frits Deubel

home
 

naar lied 87, oude gemeentebundel