De rotsgrond


Als alles zo triest wordt en duister,
geen enkele zonnestraal schijnt,
als iedere steunpilaar wankelt,
het blijde geloven verdwijnt:
De rotsgrond geloof en vertrouwen,
die d'invloed der tijden weerstaat,
zij jou 't fundament om te bouwen
een woning die nimmer vergaat.

Als vrienden je smart'lijk verlaten,
je toekomst geen uitzicht meer geeft,
bedenk dan dat God je met liefde
en al Zijn geheimen omzweeft.
Al mogen dan stormen en golven
je beuken met hevig gedruis,
de kracht van de branding zal breken
op die rotsvaste grond van jouw huis.

Ga zo als een godskind de wegen
waarop Hij jou vriendelijk leidt.
Dan kome wat komt, maar Zijn zegen
reikt verder dan zorgen en strijd.
Geen schrik zal je harte bevangen,
noch vrees voor de komende vloed,
als sterk in je staat de erkenning:
"Mijn God m'ín gevaren behoedt!"

Frits Deubel

home

naar lied 60 van de oude gemeentebundel