Het gestrooide zaad

Eigenlijk begon het simpel
met die roep uit de woestijn.
Jezus sprak daar dat wij allen
in Gods liefde moesten zijn,
deemoedsvol, in waarheid hand'lend,
vredelievend zijn en rein,
klein bij 't grote, groot in 't kleine,
dienend zonder valse schijn.

Zo het dikwijls gaat met sprekers,
vond Hij wel een willig oor,
maar de meesten liepen schichtig,
zelfs vijandig, grimmig door.
Hij, die door God zelf gezonden
heel het mensdom redding bood,
werd geslagen en vernederd
en veroordeeld tot de dood.

Maar het zaad dat Hij gestrooid had
en op goede aarde viel,
groeide, bloeide tot een schoonheid
in de kern van meen'ge ziel.
Leven laat zich nooit bedwingen,
niets zijn krachten wederstaat.
Waar de kiem vermenigvuldigt
een gerijpte oogst ontstaat.

En zo strijden vele christ'nen
overal de goede strijd,
d'een de ander hoger achtend
en tot naastenplicht bereid.
Meen'ge scheidsmuur wordt veroverd,
waar Gods Geest de ruimte krijgt
en het hart door ware liefde
boven veel verschillen stijgt.

Zo wordt werken in Gods wijngaard
als een onvoorstelbaar feest,
door de kracht van Jezus Christus
en de werking van Zijn Geest.
Elk van ons zal het bewijs zijn
dat Hij heden waarlijk leeft
en het zaad dat Hij verstrooide
reeds vandaag de vruchten geeft.

Heel de wereld zal het weten,
dat Hij ons geroepen heeft,
te getuigen van Zijn grootheid,
die een eeuwig leven geeft.
Laat ons zo in liefde wand 'len
en met God verbonden zijn,
als één blijde schare luist'rend
naar die roep uit de woestijn!

Frits Deubel

home