Een  rolstoel


Gekluisterd aan een rolstoel.
Ik zie het zo eens aan
en eig'lijk diep bewogen
blijf ik er even staan.
Ze heeft nog steeds de veerkracht
die haar 't vermogen geeft
het zware kruis te dragen,
waarmee ze smart'lijk leeft.

Ik hoop dat God haar bijstaat
en soms eens extra zegt:
"Mijn lieve kind, voor jou is
iets heerlijks weggelegd!
De kroon der overwinning
siert eenmaal ook jouw hoofd.
Daar mag je op vertrouwen.
Ik heb het je beloofd!"

Dan is de strijd gestreden.
Geen rolstoel je meer plaagt,
want een verheerlijkt lichaam
jouw ziel gelukkig draagt.
Dat is de blijde toekomst,
die na dit leven wacht.
Geeft dit je niet in 't heden
een wonderbare kracht?

Frits Deubel

home