Wat laten wij na?


Wat laten jij en ik hier na
als 't uur zal zijn gekomen
dat God de ziel met zachte hand
stil tot zich heeft genomen?
Dat wat gedaan werd in Zijn kracht
zal dan de vruchten geven.
Het zaad dat moeizaam werd gestrooid
komt vol van pracht tot leven.

Misschien was het één simpel woord,
een zaadje, klein en nietig,
dat in het hart werd neergelegd,
verlaten en verdrietig.
Er was het ongezien gebaar
dat je bewogen deelde,
de wond die je zo menigmaal
met zachte handen heelde.

Dat blijft bestaan wat werd gelegd
in diepe, duist're gronden,
wat ogenschijnlijk uitgedroogd
toch groeikracht heeft gevonden,
een daad waarvan je zelf niet wist
wat de gevolgen waren,
een teer beginsel dat zich eens
als vrucht zou openbaren.

Strooi dus met gulle, volle hand
de eens verkregen zaden.
Er zal een zee van bloemen staan
langs ingezaaide paden.
Het is de taak van jou en mij
dit doel hier na te streven.
Dan zal de kleinste liefdedaad
een rijke bloesem geven.

Frits Deubel

home