de deur op een kier

de deur op een kier en 't licht aan
ik denk er nog vaak aan voor 't slapen
het was vroeger toen ik kind was
tegen mijn angst het sterkste wapen

moeder deed de deur net niet dicht
en ze liet ook één lichtje schijnen
ach, die moeder van mij begreep
dat daardoor mijn vrees zou verdwijnen

en nu ik ouder ben denk ik
als er velen bijna bezwijken
als zij door verdriet overmand
met angstige blik naar mij kijken:

zet die deur toch eens op een kier
laat je lamp in het duister branden
er is zo'n behoefte aan licht
en zorgzame, liefd'rijke handen

de deur op een kier en 't licht aan!

moeder, ik zal het nooit vergeten
als een hart door vrees wordt verteerd
zal ik die woorden steeds weer weten

fd

home