de "Witte de With"

ik heb er roerloos stilgestaan
veel beelden aan mijn oog verschenen
'k ben weer door deuren heengegaan
die eens zo hoog, reusachtig schenen
'k zat op de bruingeverfde bank
een kleur die mij opnieuw omarmde
ik hoorde lied'ren en de klank
van vaders stem die mij verwarmde

ik ging weer voor het altaar staan
en heb ontroerd omhoog gekeken
hier bracht God mij Zijn liefde aan
door dienaars die op Jezus leken
ik stak mijn handen naar hen uit
toen zij mij in een rij passeerden 
en diep bewogen riep ik luid:
bedankt, voor wat ik van u leerde!

ik zag de deuren opengaan
en veel ontslaap'nen binnentreden
hier was hun leed omhoog gegaan
hier kwam de zegen naar beneden
nog eens was elke plaats bezet
en door het orgel aangeheven
klonk een gezongen dankgebed
voor alles wat God wilde geven

toen werd het stil en zweeg het koor
hoewel'k nog steeds de stemmen hoorde
en jubelend klonk in mij door
een wond're wijs met deze woorden:
gaan aardse tempels ook voorbij
God laat zich nooit aan plaatsen binden
Hij laat Zijn kind'ren telkens blij
de hemel der gemeenschap vinden!

ter herinnering aan onze gemeenschap in de
witte de withstraat te amsterdam

fd

home