Hij alleen!

nog altijd zijn er van die mensen
waar vreugd is aan voorbijgegaan
ze hadden net als wij hun wensen
verlangens naar een goed bestaan
ze hunkerden om blij te leven
maar vonden vaak een lijdensnacht
de voorspoed anderen gegeven
werd hun op aard niet toegedacht

weer is zo'n ziel bij God gekomen
Hij droeg haar eindelijk naar huis
en toen Hij haar heeft opgenomen
verdween pas het te zware kruis
ik weet niet hoe ik leed moet rijmen
bij al de vreugd die rond mij is
ik kan 't gebrokene niet lijmen
omdat ik zoveel stukken mis

ik denk, als God zal kunnen huilen
Hij velen diep ontroerd omarmt
dat Hij ze aan Zijn borst laat schuilen
en aan Zijn vaderhart verwarmt
Hij zal ze fluisterend veel zeggen
en al Zijn woorden één voor één
als paarlen binnenin hen leggen
en wát God spreekt...weet Hij alleen!

fd

home