verdwaalden

ze zwalken op de levensgolven
hun roer gaat alle kanten op
een speelbal van de woeste baren
verdwaald op het vergrijsde sop
het lijkt wel of ze richting kiezen
maar plots wendt zich dan ongewild
hun steven en in duisternissen
de stoomfluit schril en angstig gilt

eens voeren ze als ware reuzen
fier op de levensoceaan
maar wie van ons zal durven zeggen
waar het helaas is misgegaan?
bedreigd door woeste elementen
verminkt vanaf hun pril bestaan
was menig schip gedoemd tot zinken
een reddeloos ten ondergaan

veel mensen zijn gelijk aan schepen
ze slingeren woest heen en weer
verbeten, vrolijk of uitdagend
  gaan zij in wilde storm tekeer
om uren later uit te rusten
hun wilde vaart ineens verstilt
en even zie je hoe de Maker
Zijn grootse schepping  heeft gewild

soms worden mensen onbestuurbaar
je hoort een schrijnend noodsignaal!
er wordt geschreeuwd, een angstig roepen
in een volkomen vreemde taal
probeer die spraak maar aan te leren
en met veel wijsheid te verstaan
het is zo mooi om met verdwaalden
een enkel stapje mee te gaan!

fd

home