de engelen

de engelen zijn onder ons
ik mocht er laatst een paar ontmoeten
en niet dat zij mij zo ineens
vanuit de hemel blij begroetten
maar aan hun liefdevolle stem
wist ik dat zij van boven kwamen
toen uit hun woord vergeving sprak
waar ik mij eigenlijk moest schamen

de engelen zijn onder ons
hoewel'k hun vleugels niet ontdekte
voelde ik armen om mij heen
die zich vol mededogen strekten
ze droegen mij blij naar omhoog
waar je als mens niet zelf kunt komen
en hebben zonder woordenstroom
wat mij bezwaarde weggenomen

de engelen zijn onder ons
misschien dat anderen dit zeggen
als wij ook onze arm spontaan
en stil om de vermoeiden leggen
want door zo'n liefdevol gebaar
juist als de woorden ons ontbreken
kan God in een verslagen hart
Zijn onvolprezen licht ontsteken

fd

home